سئوال اصلی یادداشت پیش روی این است: چگونه می توان از ظرفیت های مناطق آزاد در توسعه همکاریهای منطقه ای ایران در ارتباط با کشورهای همسایه در دوران جدید روابط خارجی بهره برد؟